Recensies over The Fortune Teller

The For­tuneteller

*****

U en ik , en een hele­boel mensen om ons heen zijn spir­itueel dak­lozen. We geloven niet in kerk, vader­land of wichel­roede. De Duitse cul­tu­ur en film­criti­cus Siegfried Kra­cauer muntte de term uit in 1930 in het artikel Die Angestell­ten. Kra­cauer gebruik­te dek­be­nam­ing om er de mod­erne employ­ee mee te omschri­jven die meer geïn­ter­esseerd is in enter­tain­ment dan in zingeving.​Curatoren Hanne Hage­naars en Hes­ke ten Cate zeggen het niet met zo veel woor­den, maar zijn feit­elijk spir­itueel dak­lozen. Het twee­t­al probeert voor de staat van zijn te rade te gaan bij de kun­st. In de ten­toon­stelling die zij in de kun­stru­imte Garage Rot­ter­dam hebben samengesteld draait het vol­gens hen ten­toon­stelling­stekst om de vraag: wat gebeurt er na de dood. Nu rit­ue­len ron­dom de groot­ste onzek­er­heid uit ons lev­en uit de samen­lev­ing zijn ver­ban­nen, tas­ten we met z’n allen rond in het donker.Hoe kan die onzek­er­heid artistiek gestalte kri­j­gen?​Het resul­taat is een ten­toon­stelling met werk van 18 kun­ste­naars van jong tot (co Wes­t­erik) hoog­be­jaard — die overveel meer gaat dan over vra­gen ron­dom het lev­en­seinde en wat daar­na komt. The For­tune Teller com­bi­neert sja­man­is­tis­che kun­st­prak­tijken met heden­daagse con­ceptuele kun­st, lyrische tekenkun­st met abstracte beelden. The­ma’s wor­den ner­gens plat opge­di­end, maar zijn op tal van manieren uitleg­baar en zit­ten boorde­vol asso­ci­aties.- een ver­di­en­ste van de kun­ste­naars de samen­stellers die een scherp oog voor kwaliteit hebben.​Daar­door gaat de For­tuneteller ook over het oph­ef­fen van tijd (ontroerend fotow­erk van Juul Kray­er) over de onken­baarheid van het land­schap (een schit­terende vlo­er­sculp­tu­ur van de Bhutaanse kun­ste­naar Pas­sang Tob­gay), over Mythes en volksvertellin­gen (een prachtige serie onnut­tige bloe­me­naquarellen met tek­sten van Clau­dia Sola) en nog veel meer. Kunstenaar/​fotograaf Paul Bogaers laat zien dat vooroud­er­beelden piepjong kun­nen zijn, vol humor een duis­ter ver­nuft bezitten.