Kunstvereniging, Diepenheim
2015

Mid­den in Diepen­heim, in het hart van het stad­je, staat een naoor­logs huis met de naam Arca­dia in sier­lijke let­ters op de gev­el, teza­men met de afbeeld­ing van een rendi­er. Het Arca­dia’ op dit ene huis neemt heel Diepen­heim mee in zijn utopis­che betekenis­De strat­en zijn schoon, de tuinen vol bloe­men, de heggen geknipt, alles strak in de verf, geen armoe, niet zicht­baar althans, een ide­ale plek. De natu­ur is idyl­lisch, mensen ken­nen elka­ar, iedereen groet en het beroemde nabu­urschap (noaber­schap, de buren­hulp) is een lev­end begrip, het is de ziel van de stad. 

Wij buiten­staan­ders, stedelin­gen, Ams­ter­dammers, vin­den het weleens te net­jes, het noaber­schap te benauwend en de natu­ur te goed onder­houden. We houden van een zwart rand­je. Tegelijk­er­ti­jd lijkt het zo aantrekke­lijk dat je zon­der dat je er iets voor hoeft te doen, enkel door te wonen op een plek, bij een gemeen­schap hoort. Maar je moet je wel aan­passen, het noaber­schap kent ongeschreven regels. Arca­dia laat zien hoe Diepen­heim zich aan de wereld toont en hoe de blik van buiten dit beeld opvangt. Arca­dia is de opmaat voor het verder denken over stad en plat­te­land, over gemeen­schap en diver­siteit (het ken­merk van de stad), over noaber­schap en indi­vid­u­aliteit. Arca­dia is een onder­zoek mid­dels ver­halen, foto’s en kun­ste­naars­bi­j­dra­gen naar de iden­titeit van een kleine gemeen­schap: Diepenheim.

Ontwerp: Mary Pono­mare­va en Kseni­ja Serbina