Sandra Kassenaar: 'Het is een vreemd, onmogelijk landschap’

Eige­naar: San­dra Kasse­naar (34), grafisch ontwer­p­er
Wat: een oliev­erf­schilder­ij uit 1949 van Hen­ri van Lerve
Afkomst: Gekre­gen uit een erfenis

’In de erfe­nis van mijn opa zat dit oud­er­wetse schilder­i­jt­je. Nie­mand in de fam­i­lie wilde het hebben, dus kreeg ik het. Er zat een barokke gouden lijst omheen die de voorstelling nogal overvleugelde en daar­door leek het een lomp en log ding. Nu er een strakke houten lijst omheen zit, komt het hele­maal tot zijn recht. Het is een vreemd land­schap, een onmo­gelijk land­schap. Tulpen­velden in aller­lei kleuren vor­men het mid­delpunt. Echt Hol­lands zou je zeggen. Maar achter die velden doe­men zwartige heuvels op met daar­boven een onheil­spel­lende lucht. Dat moet de schilder gefan­taseerd hebben, want zo’n sit­u­atie ken­nen we niet in Ned­er­land. Onder­langs loopt een rij bomen die als een guir­lande het land­schap omvat. Ik ver­moed dat het werk van mijn over­g­root­vad­er was, die zijn lev­en lang in Arn­hem heeft gewoond. De schilder Hen­ri van Lerve was ook kun­sthande­laar, pot­ten­bakker en pla­teelschilder. Met Theo Colen­bran­der en een banki­er richtte hij in 1921 pla­teel­bakker­ij Ram op. De naam is ontleend aan het ster­ren­beeld van Colen­bran­der. Het waren dan ook vooral zijn ontwer­pen die wer­den uit­gevo­erd: kleur­rijke en bij­na psy­che­delis­che vazen. Mijn opa was een bij­zon­dere man, als ik een boek voor hem meenam, las hij het uit ter­wi­jl ik er nog bijs­tond. Hij scan­de elke pag­i­na diag­o­naal en onthield alles. De vol­gende dag kon hij eruit citeren. We waren goed bevriend en ik schreef hem brieven. Het schilder­ij is het enige wat hier aan de muur hangt. We wonen hier nogal krap met zijn vieren en er ligt genoeg rom­melig kinder­speel­go­ed. Boven­di­en zijn we heel kri­tisch. Maar dit bloe­men­veld is een mooie herin­ner­ing aan mijn opa.’

Foto’s: Char­lotte Odijk