Het Parool
21 september 2017

Eige­naar: Det van Oers (54), interieu­rar­chi­tect
Wat: een beschilderd houten paneel
Titel: Paschen kruisig­ing, 1948
Van: Aad de Haas
Afkomst: Gekre­gen uit de erfe­nis van oud­ers in 2013

Ons oud­er­lijk huis stond vol antiek en de muren waren bedekt met schilder­i­jen, vooral van Aad de Haas. Mijn vad­er was een echte liefheb­ber van zijn kun­st. Als kind kijk je ernaar, maar je ziet het niet echt, het is even gewoon als een boter­ham.
Toen ik zes jaar was, bezocht­en we het ate­lier van Aad de Haas in kas­teel Stri­jtha­gen in Schaes­berg. Het was een bouw­val, maar zo magisch… met voorstellin­gen op de deuren en in de keuken; zelfs een wieg was onder han­den genomen. Het ate­lier was groot en rom­melig, met ver­fvlekken tot aan het pla­fond. Dat maak­te diepe indruk.
Mijn oud­ers verdeelden de kun­st op voor­hand onder de acht kinderen en ieder van ons kreeg een kruis­beeld toebe­deeld. Deze kruisig­ing van Aad de Haas kwam naar mij. De afbeeld­ing is teer en kwets­baar, wat wordt ver­sterkt door de lange dunne fig­uren. Alles heel ijl. Als het licht erop valt, gloeit het dra­ma op. Aad de Haas was straatarm. Hij schilderde op pan­e­len en wat er maar voorhan­den was. De verf werd spaarza­am opge­bracht: hier is de schilder­ing vlies­dun en het kruis is sim­pel het hout van de onder­grond. Een rand van verf­stip­pen ver­beeldt de lijst.

Het werk is me zeer dier­baar, anders zou ik er niet aan denken om een kruisig­ing in mijn woonkamer te hangen. Ik kijk door het feit heen dat iemand aan het kruis hangt. Vreemd dat we zo gewend zijn aan de afbeeld­ing van de lij­dende Chris­tus want wat je ziet is een martel­ing. Schoonheid en gruwel tegelijk­er­ti­jd. Ik heb van het katholieke geloof wel wat meegenomen: dat er meer is dan dat wij begri­jpen of weten. Alles van mijn oud­er­lijk huis heeft grote emo­tionele waarde en als ik hier naar kijk, komt mijn fam­i­lie weer in beeld.”

Foto’s Char­lotte van Odijk