Het Parool
21 december 2017

Eige­naar: Jea­nine Pal­stra (46), jurist bij De Ned­er­land­sche Bank
Wat: een foto van Danielle Kwaaitaal uit de serie Whis­per­ing Waters, 2009
Titel: Cly­mene
Afkomst: Gekocht in 2017
Pri­js: €4000

De werken van Danielle Kwaaitaal zag ik voor het eerst bij De Ned­er­land­sche Bank, waar ik werk als jurist. De bank heeft een grote kun­st­col­lec­tie en organ­iseert regel­matig ten­toon­stellin­gen. Op een van die exposi­ties hin­gen Kwaaitaals bloem­stillevens samen met twee werken uit de serie Whis­per­ing Waters, die al eerder waren aangekocht. Een daar­van hing ver­vol­gens op de kamer van een van de directeuren, waar ik min­stens tweemaal per dag langsliep. Het raak­te me elke keer weer.

Via haar web­site kwam ik in con­tact met Danielle en we sprak­en af bij haar ate­lier in Noord. Ik kocht de foto Cly­mene, omdat in dit werk een span­nende tegen­stelling zit. Enerz­i­jds zie je een prachtig meis­je met een per­fect lichaam en een mooi gezicht in witte dwar­re­lende stof­fen, alle­maal lieflijk en vrouwelijk. De bel­let­jes lijken wel ster­ret­jes. Anderz­i­jds zie je in het gezicht iets van angst en kwets­baarheid, dat geeft al die pracht iets bek­lem­mends. Ik zie haar een­za­am door het water zweven.
Danielle Kwaaitaal werk­te voor deze serie samen met zwem­sters van syn­chroonzwemv­erenig­ing ZPCH uit Hoofd­dorp, maar ook met gewone’ mod­ellen. Eerst duiken ze naar de bodem en dan lat­en ze zich naar boven zweven. De bin­nenkant van het zwem­bad was zwart gemaakt en op de bodem reflecteer­den grote licht­en. Onder­wa­ter­cam­er­a’s reg­istreer­den het beeld. Danielle was de regis­seur en gaf aan­wi­jzin­gen hoe te bewe­gen. Mod­eon­twerp­ster Mada van Gaans ontwierp de jurken.

Hier in huis hangt het per­fect, pre­cies boven het niveau­ver­schil tussen de keuken en de woonkamer, dat ver­sterkt het zweven. Het nim­fachtige wezen dwaalt door de ruimte alsof ze op weg is, maar nooit ergens zal aankomen. Ik las dat vol­gens Danielle de foto’s sym­bool staan voor vrouwen die op zoek gaan naar hun iden­titeit en zichzelf terugvin­den in een donkere, geï­soleerde wereld. De roep om schoonheid stu­urt hen het doo­d­lopende pad op van eeuwig jong zijn. Het is een magis­che sirene die me in haar ban houdt.’

Foto’s: Car­ly Wollaert