De liefde boekhouden: Chronik einer affäre

In een boedelverkoop wordt een kof­fer gevon­den vol foto’s en getypte vellen papi­er. Al die paperassen doc­u­menteren een hart­stochtelijke affaire die zich afspeelde tussen mei 1969 en decem­ber 1970 ergens in Duit­s­land. Een affaire. Wat een ver­rukke­lijk woord. Met de pil in de hand­tas en een nieuwe moraal in het hoofd kon de sek­suele rev­o­lu­tie begin­nen. Seks voor het huwelijk werd steeds nor­maler en ver­vol­gens werd ook het huwelijk afgeschaft. De vri­jheid lonk­te naar iedereen. Het boek Open huwelijk gooide de ramen wijd open en beschreef hoe je elka­ar met respect vrij kon lat­en. Getrouwde stellen deden aan part­nerruil of organ­iseer­den sleutelparty’s. Bij bin­nenkomst gooiden de man­nen hun huissleu­tel in een grote pot en na een gezel­lig samen­z­i­jn waar­bij een glaas­je wijn of sher­ry werd geschonken pak­ten de vrouwen een sleu­tel uit de pot en vertrokken met de bijbe­horende man naar diens huis om een hart­stochtelijke nacht te beleven, en natu­urlijk werd er wel eens vals gespeeld (mijn sleu­tel zit aan de sleutel­hang­er met een vre­desteken).
Een affaire intrigeert meer dan het geregelde over­spel omdat het gaat om passie voor die ene man of vrouw en alle geheimen die eraan vastk­leven, want rev­o­lu­tie of niet, getrouwde mensen von­den het toch niet sim­pel om hun part­ner met een ander te delen. Bij iedere ver­liefd­heid of slip­pert­je drong de keuze van wel of niet open kaart spe­len zich op. En dan de prak­tis­che kant… Hoe organ­iseer je over­spel? Hoeveel over­w­erk is nog accept­abel? Alti­jd behoedza­am oplet­ten dat er geen veeg­je pan­cake op het boord van je over­hemd terecht is gekomen. Sporen uitwissen is noodza­ak in een slip­pert­je of relatie buiten de deur.
Chronik ein­er affäre. Dit archief van een geheime affaire gaat dan ook tegen alle regels in. In plaats van de bewi­jzen nader­hand te verni­eti­gen brengt de hoofd­per­soon Gün­ther als een nauwgezette boekhoud­er het ver­loop van zijn over­spelige liefde in kaart, hij pro­duceert bewi­jzen met foto’s en beschrijvingen.

Gün­ter is 39 jaar, eige­naar van een bouwbedri­jf, en zijn maîtresse Mar­gret is 24 en zijn sec­reta­resse. Op de eerste zwart-witfoto’s van 11 mei 1969 zien we Mar­gret op de zaak achter de typema­chine, ze kijkt wat ver­legen naar de cam­era in een licht tru­it­je met twee zak­jes pre­cies op haar kleine borsten. Haar wenkbrauwen lopen als rechte streep­jes met een knik de hoogte in naar haar slapen. Het haar is donker. Op een andere foto poseert ze zit­tend op een tafel met haar rok een flink eind opgetrokken.
De eerste noti­tie van Gün­ther is van vri­jdag 9 jan­u­ari 1970: ​‘Fr. 9.1.1970: haren getont’ (haren gev­erfd), en in de daaropvol­gende serie portret­ten zien we Mar­gret met rode haren in een mod­erne coupe met een pony. Gün­ther trans­formeert zijn sec­reta­resse tot een mondaine vrouw, hij kleedt haar aan, koopt kousen voor haar, sier­aden en fotografeert erop los. Deze affaire vol­gt een aan­tal clichés op de voet, de sec­reta­resse draagt eigen­lijk een bril, zo is op een foto te zien, maar in de rol van ver­lei­delijke vrouw zet ze de bril liev­er niet op. Hij neemt haar mee naar de mondaine wereld van kuurho­tels, casino’s en din­ers op kaste­len. De liefde mag gevierd wor­den. Mar­gret poseert naast een bos bloe­men in een vaas, in een oran­je bad­kamer, tegen het décor van de parkachtige tuinen ron­dom de mondaine hotels. Ze rookt vaak en vol genoe­gen want niets is lekkerder dan een sigaret na het liefdesspel. Hij fotografeert zijn geliefde tij­dens het ren­dez-vous, voor en na de seks. Als de tijd vordert wor­den de noti­ties tal­rijk­er en de details zijn zow­el droog als smeuïg.

In de eerste lan­gere noti­tie, getypt op een vel van een kalen­der met daarop groot het cijfer 8, ​‘dien­stag, Maria Geburt’, beschri­jft Gün­ther de vol­gende scène:
Maandag 7.9.1970: In de mid­dag­pauze zegt Leni [Gün­thers vrouw] tegen Mar­gret: Frau, u heeft een min­der­waardig karak­ter, u ver­stoort een goed huwelijk.
Dins­dag 8.9.70: Om ongeveer 10 uur zegt Mar­gret tegen mij: Je laat deze beledig­ing van je vrouw tegen mij zomaar passeren? Met het ges­lachtsver­keer is het uit, spring maar op je eigen vrouw, doe wat je wil, bij mij kom je er niet meer op.
Lat­er moet mijn vrouw zich in de mid­dag­pauze van 8.9.1970 bij haar verontschuldigen.
Dezelfde mid­dag sluipen ze weer naar boven om het liefdesspel weer op te pakken en de noti­tie eindigt met:
Teufel­salat gegessen.
Alles in Ord­nung wiederum.

De sek­suele rev­o­lu­tie is in volle gang en toch bepalen oude con­ven­ties en macht­principes de posi­tie van de man en de vrouw. De baas en zijn jonge sec­reta­resse. De vrouw van Gün­ther, Leni, is op de hoogte van zijn over­spel, zij ver­draagt het en ze verned­ert zich zelfs. Mar­gret wen­telt zich in de rol van geliefde, ze loopt over van zelfvertrouwen en speelt het hoog. Haar man weet niets van de affaire en als de baas zijn sec­reta­resse keurig thuis­brengt na een zak­en­reis­je of over­leg drinken ze geza­men­lijk nog een glaas­je.
Hij noemt haar Zini en zij noemt hem Schnaggel.
Vanaf jan­u­ari 1970 neemt ze de pil. Gün­ther bewaart de lege strip. Net als haren, stuk­jes nagels, een hand­doek met een bloed­vlek, rekenin­gen, bon­net­jes van gekochte kled­ing. Ze lijken een obsessieve liefde te bezweren.

In 1970 mak­en ze samen tweemaal een reis.
De looks zijn typ­isch jaren zeventig met een hoog getoupeerd kapsel, korte mini-jurk­jes van tre­vi­ra boven opengew­erk­te panty’s en de pos­es zijn van een vert­ed­erende onschuld. Het meest onthul­lend is een naak­te Mar­gret in de bad­kamer die zich afdroogt, huiselijk­er kan het niet. Of we zien de uit­getrokken jurk op het bed. De foto’s zijn stuk voor stuk per­fect, de liefde maakt iedere man tot een goede fotograaf, niets mooier dan de ver­liefde blik.
Alleen in woor­den wordt het liefdesspel expli­ci­eter. Tij­dens een van de reizen maakt Gün­ther een lijst­je met alle keren dat ze seks hebben:
Woens­dag 12 aug. 1970: 17 uur-18 uur 15 1x
Begin van haar peri­ode (tam­pon) des­on­danks inwi­jd­ings­feest
Dins­dag 18 aug. 1970: 15 uur 15 – 15 uur 20
Gele stoel voor het aquar­i­um (zit­tend) 1x
Woens­dag 2 sept. 1970: 17 uur 05 – 18 uur 1x
Met mooie muziek, daar­na gerust
Enz. enz.

Als de tijd vordert wor­den zijn beschri­jvin­gen langer en expli­ci­eter. Naar­mate de liefde gecom­pliceerder wordt, komen er min­der foto’s en meer woor­den.
Maandag 2 nov. 1970
Tussen de mid­dag om 1 uur met haar kut en haar kit­te­laar gespeeld tot ze klaark­wam. Om 5 uur gin­gen we naar boven. Wit-blauw-bru­ine jurk en witte laarzen. Na een drankje werd die jurk uit­getrokken en trok ze de door mij cadeau gegeven bru­ine jurk met de 5 respec­tievelijk 8 mess­ing knopen aan. Hij paste per­fect. Opna­men in de eerste jurk van voren, daar­na in de bru­ine jurk bij de bar. Dan naar bed. Bei­den totaal naakt. Haar twee borsten gelikt, haar borstelige kuthaart­jes gestreeld en met haar kit­te­laar gespeeld tot ze op mij kroop. Eerst in de nor­male houd­ing, dan in de spe­ciale. Het was verrukkelijk.

Als het stel in Bad Eims verbli­jft, veroorza­akt de echtgenoot van Mar­gret, Lothar, een dodelijk ongeval met een 70-jarige fietser, zo lezen we in de getypte aan­tekenin­gen, maar de vakantie wordt niet afge­bro­ken en er wordt verder niet meer op teruggekomen.
En dan, plots, is daar Giesela, daar­na Ursu­la. Op aan­drin­gen van Mar­gret, die een mogelijke ver­denk­ing wil afwen­den, maakt Gün­ther afspraak­jes met andere vrouwen. En met even­veel genoe­gen beschri­jft Gün­ther het liefdesspel met Giesela, na hun din­er in Grill-restau­rant Gold­en­er Pflug (bon bewaard) neemt hij haar mee en aanslui­tend neukt hij met haar, hij noemt haar sek­sueel uit­ge­hongerd. En Mar­gret betitelt hij als extreem jaloers.

Fräulein Ursu­la, 21 jaar gewor­den in nov. 1970, groot slank, ze ziet er heel goed uit. Witte laarzen, groene jurk, zwarte haren.
Mar­gret raakt in paniek.
In de aan­tekenin­gen van Gün­ther lezen we: Mar­gret zei onmid­del­lijk, ofschoon ze haar niet gezien had: Je bent ver­liefd, ga niet met haar door, Gün­ther, ga alsje­blieft niet met haar door, niet met haar. Ik bleef onver­bid­delijk en Mar­gret opende het porti­er van de Opel Kapitän in de Sub­bel­rather­strasse en sprong uit de auto.
Gün­ter rijdt door, en keert terug naar Ursu­la. De laat­ste zin in dit lange stuk: In dezelfde nacht maakt Mar­gret ruzie met haar man en zegt: Ik wil van je schei­den.
In de vol­gende noti­tie haalt hij Mar­gret weer van huis op en ze bedri­jven de liefde. Sie war wirk­lich so wie ich mir eine ver­liebte Frau wün­sche.
Zijn laat­ste beschri­jv­ing is een uit­ge­breid ver­slag van het liefdesspel.

Chronik ein­er affäre

In an wholesale,a brief­case filled with photo´s and typed papers is found. All of them doc­u­ment an pas­sion­ate affair, whom took place between May 1969 and Decem­ber 1970 in Ger­many. An affair. What a deli­cious word. With the birth con­trol in the hand­bag and a new moral in the mind, the sex­u­al rev­o­lu­tion could start. Pre-mar­i­tal sex became more com­mon and mar­riage even got abol­ished. Free­dom lured every­one.
The book Open Mar­riage opened all doors en described how to respect­ful­ly let each oth­er be. Mar­ried cou­ples often organ­ised swing­ing and key par­ties. When enter­ing the par­ty, the men threw their car keys in a big jar. After enjoy­ing each oth­er’s com­pa­ny and a glass of wine or sher­ry, all women took a pair of car keys and left with the man whom they belong too for a pas­sion­ate night togeth­er. Of course, some cheat­ing occurred (my key is the one with the peace mark).
An affair fas­ci­nates more than the planned adul­tery, because it is about pas­sion for the one man or women and filled with secrets. Because rev­o­lu­tion or not, the mar­ried did find it dif­fi­cult to share their part­ner. With every infat­u­a­tion, the choice of being straight for­ward occurs. And then the prac­ti­cal side… How do you organ­ise an affair? How much work­ing late is accept­able? Always being cau­tious that not the slight­est stain of pan­cake is still on the col­lar of your shirt. Cov­er­ing tracks is nec­es­sary in an affair.

Chronik ein­er affäre. This archive of an secret affaire goes against al man­ners. Instead of cov­er­ing the tracks, the main char­ac­ter Gün­ther pub­lices his affaire like a com­pul­sive accoun­tant. He pro­duces the evi­dence with pho­tos and descrip­tions.

Gün­ther is 39 years old, own­er of an con­struc­tion com­pa­ny and his mis­tress Mar­get is his 24 year old sec­re­tary. On the first black and white pho­tographs of 11 May 1969, we see Mar­gret at work on her type­writer. She looks into the cam­era, a lit­tle shy, wear­ing a light sweater with two pock­ets on her small breasts. Her eye­brows are straight lines, which bend up to her tem­ples. Her hair is dark. Anoth­er pic­ture showed her pos­ing at the table with her skirt pulled up high.
The first note of Gün­ther is writ­ten on Fri­day, the 9^th of Jan­u­ary 1970: ​‘Fr. 9.1.1970: haren getont ’ (hair dyed), and in the next series of portrets we see Mar­gret with a mod­ern, red hair­cut with bangs. Gün­ther trans­forms his sec­re­tary into an sophis­ti­cat­ed women. He dress­es her, buys her stock­ings and jew­ellery and takes a lot of pic­tures. This affaire fol­lows a few clichés. As seen on the pho­tos, Mar­gret actu­al­ly wears glass­es, but prefers not to in her role as a seduc­tive lady. Gün­ther takes her to a mod­ern world of Spa’s, casino’s and cas­tle din­ners. The love is allowed to be cel­e­brat­ed. Mar­gret pos­es in an orange bath­room, next to flow­ers in a vase, against the décor of the park-like gar­dens that sur­rounds the hotels. She smokes often and with plea­sure, because noth­ing is bet­ter than a cig­a­rette after love mak­ing.
He takes pic­tures of his love dur­ing the ren­dez-vous, before and after the sex. While time pass­es by, the notes get longer and the details get both dry and tasty.

In the first lang note, typed on a page from a cal­en­dar with a big eight on it, ​‘Dien­stag, Maria Geburt’, Gün­ther describes the next scene:
Mon­day 7.9.1970: At lunch Leni (Gün­thers wife) says to Mar­gret: Madame, you are a lesse char­ac­ter, you dis­rupt­ing a good mar­riage.
Tues­day 8.9.1970: Around 10 a clock Mar­gret says to me: You let this insult from your wife against me pass?No more seks, you can jump on your own wife. What­ev­er you do, you are not allowed to jump on me any­more.
Lat­er, my wife has to apol­o­gize to her at lunch on 8.9.1970
That after­noon they go upstairs again to make love and the note ends with:
Teufel­salat gegessen.
Alles in Ord­nung wiederum.

The sex­u­al rev­o­lu­tion is hap­pen­ing right now and yet old con­ven­tions and prin­ci­ples of pow­er deter­mine the posi­tion of the man and women. The boss and his young sec­re­tary. Günther’s Leni knows about the affair, she endures it and humil­i­ates her­self. Mar­get is his lover, over­flows with con­fi­dence and plays it high. Her man knows noth­ing about the affair en when the bose returns his sec­re­tary home after a busi­ness trip or meet­ing, they even drink togeth­er. He calls her Zini and she calls him Schnaggel. In Jan­u­ary 1970, she takes her birth con­trol and Gün­ther saves the emp­ty strip. He also saves hairs, pieces of fin­ger­nails, a tow­el with a stain of blood, bills and receipts of bought clothes. They seem to have an obses­sive rela­tion­ship.
In 1970, they go on a trip twice togeth­er. The looks are typ­i­cal the 70’s, with high hair­styles, miniskirts and inno­cent pos­es. The most reveal­ing pho­to is a naked Mar­gret who dries her­self with a tow­el in the bath­room, which can’t be more like home. Or a pho­to from her dress, lying on the bed. Each pho­to is per­fect, love makes good pho­tog­ra­phers and there is noth­ing bet­ter than a lovers gaze.
Only in words, their affaire could be more explic­it. Dur­ing one of the trips, Gün­ther makes a list of all the times they made love.
Wednes­day 12 Aug. 1970: 17 18.15 1x Begin­ning of her peri­od (tam­pon) Ini­ti­a­tion par­ty any­ways
Tues­day 18 Aug. 1970: 15.15 ‑15. 20 Yel­low chair in front of the aquar­i­um (sit­ting) 1x
Wednes­day 2 Sept. 1970: 17. 05−18.00 1x. With beau­ti­ful music, rest­ing after­wards
And so for­ward..
In timed, his descrip­tions get longer rand more explic­it. While the love gets more com­pli­cat­ed, there are less pho­tos and more words.

Mon­day 2 Nov. 1970
At 1 am I played with her pussy and cli­toris until she came. At 5 pm we went upstairs again. White-blue dress and white boots. After a drink, she had tak­en of her dress and put on the brown with the mess­ing but­tons I gave her. It fit­ted per­fect­ly. Took pho­tos of the front of the dress and then of her in the brown dress at the bar. Than to bed. Both naked. Liked her two breasts, caressed her pubes and her cli­toris until she came on top of me. First a nor­mal posi­tion, then a spe­cial one. It was amaz­ing.

When the cou­ple is stay­ing in Bad Eims, the hus­band of Magret, Lothar, caus­es a dead­ly acci­dent with a 70 year old bicy­clist, as we can read in the typed notes, but the trip in not end­ed and no fur­ther infor­ma­tion is typed. 

And then, sud­den­ly, there is Giesela, and Ursu­la. Because Mar­gret wants to pre­vent any sus­pi­cion, she requests that Gün­ther goes on dates with the women. En with the same amount of plea­sure, Gün­ther describes the love mak­ing with Giesela. After their din­er in Grill-restau­rant Gold­en­er Pflug (receipt saved), he takes her with him, fucks her and calls her sex­u­al­ly starv­ing. He describes Mar­gret as extreme­ly jeal­ous.
Fräulein Ursu­la, 21^th birth­day in Nov. 1970, big and skin­ny, she looks real­ly good. White boots, green dress, black hair.
Mar­gret starts to pan­ic.
In a note from Gün­ther we read: Mar­gret imme­di­ate­ly said, whether she had not seen her: You are in love, don’t go through with her, Gün­ther, please don’t go through with her, not with her. I was immov­able and Mar­gret stepped out of the car in de Sub­bel­rather­strasse
Gün­ther dri­ves on and returns to Ursu­la. The last line in this long note: In that same night Mar­gret fights with her hus­band and asks for a divorce.
In the next note he picks up Mar­gret at her house and they make love: Sie war wirk­lich so wie ich mir eine ver­liebte Frau wün­sche.
His last note is a long descrip­tion of their love mak­ing.

It is an unfin­ished report, frag­ment­ed, by wich you have to read between the line and fill up the emp­ty spaces. What makes this man write notes and report his affaire so punc­tu­al­ly? Per­haps he want­ed to con­tain the love and relive the sen­sa­tion. He want­ed to give his love a plat­form. He wants to con­firm his con­trol over the sit­u­a­tion, he mas­ters the affair. Should he type his reports in the liv­ing room, accom­pa­nied by his wife? At work? And where do he keep the suit­case with the evi­dence? The suit­case was found at home. In the attic? And his wife did not once throw away the whole love account. She swal­lows it, again and again. For sure he is the kind of man that has that much pow­er over his wife that she just lets it hap­pen. The fem­i­nist rev­o­lu­tion has just begun.
Love and pow­er share an inner band, even in the times of the sex­u­al revolution. 

Mar­gret, Chronik ein­er affäre, Mai 1969 bis Dezem­ber 1970. Uit­gev­er Walther Kön­ing, Keulen, 2012.