James Lee Byars, The Perfect Kiss, M HKA in Antwerpen

James Lee Byars: The Per­fect Kiss, 1975; per​for​mance​.De titel van de ten­toon­stelling ver­wi­jst deze per­for­mance:

Byars has also trans­lat­ed a sin­gle sen­tence into a brief one act play. He refers to the piece as being simul­ta­ne­ous­ly ​’a prayer a poem and a play.’ The piece con­sists of Byars, dressed in black, enter­ing the Muse­um lob­by and sta­tion­ing him­self in a spot-lit cor­ner of the room. He faces the lob­by entrance and forms a kiss with a sub­tle ges­ture of his lips, after which he qui­et­ly leaves the room. (per­formed at Bamp­fa and late at oth­er places)

The Per­fect Kiss is a sin­gle poet­ic idea trans­lat­ed into a brief poet­ic act. Speak­ing of the work, Byars remarks, ​’It is a mys­ti­cal expres­sion of my appre­ci­a­tion of the world.’

JLB in Ams­ter­dam : Op 1 Jan­u­ari 1981, om 1 uur ​‘s nachts, vier­den James Lee Byars en Sticht­ing De Appel in het Palmhuis van de Hor­tus Botan­i­cus te Ams­ter­dam het begin van de ten­toon­stelling JLB. Iedere gast werd ont­van­gen met een glas cham­pagne en de woor­den: ​“Dit is een toost op de open­ing van de ten­toon­stelling JLB die begint op het eerste moment en eindigt op het laat­ste moment van dit jaar”. Er wer­den geluk­skoek­jes geserveerd waarin tek­sten ver­bor­gen zat­en over afwezigheid en aan­wezigheid. Enkele van deze tek­sten luid­den: ​‘I dote on his very absence’ (Shake­speare), ​‘A tin­kling piano in the next apart­ment… These fool­ish things remind me of you’ (Cole Porter), ​‘The absence is only present in hid­ing itself…’ (M. Duras), ​‘Een mens is nooit te ver om te bellen’ (PTT), ​‘Absent in body, but present in spir­it (Romans 5:3), ​‘Absence has placed her in a faster light’ (Young), ​‘Door afwezigheid schit­teren’, ​‘Proxy: The author­i­ty to act for anoth­er’, ​‘We look at it (Tao) and do not see it; Its name is the Invis­i­ble (Lao-tzu)’, ​‘Vision is the art of see­ing things invis­i­ble’ (J. Swift), ​‘Schilderkun­st maakt de afwezige aan­wezig ‘ (Alber­ti, De la Pit­tura) en ​‘The per­fect pres­ence’ (JLB). Ook wer­den de per­for­mances The per­fect kiss, The per­fect cheek en The per­fect fra­grance uit­gevo­erd. Gedurende de ten­toon­stelling JLB – die duurde van 1 jan­u­ari tot en met 31 decem­ber 1981 – zou de kun­ste­naar opdracht­en geven aan De Appel, die de sticht­ing zoveel mogelijk probeerde uit te voeren.

Eens te meer besef je dat alle voor­w­er­pen in de ten­toon­stelling overbli­jf­se­len zijn van per­for­mances, hap­pen­ings, han­delin­gen, wandelingen.

Het tijd­schrift Frieze schreef: By and large, what we are see­ing are shed­dings – the dead mat­ter of per­for­mance, acces­sories for anec­dotes. Pools of bright­ly coloured silk, part-extend­ed along low plinths wait to be acti­vat­ed as shared gar­ments for a mul­ti­tude. Artist books remain untouch­able as arte­facts. There is crack­ly 1970s tele­vi­sion footage of actions, hap­pen­ings and per­for­mances.

Maar ik vond de stilte van overbli­jf­se­len omringde wel intens en zen, voor mij waren die min­i­male resten alsnog magisch.

James Lee Byars: statements

1. I am a mystic

2. ask my best

3. I write the world’s sim­plest poems

4. I think so

5. phi­los­o­phy is news

6. think­ing is my first quality

7. glimpse is enough

8. the only pre­req­ui­site is that you should be excit­ed about something

9. you can say any­thing about anything

10. hypoth­e­sis does­n’t exist

March 1978

James Lee Byars: questions

1. which ques­tions have disappeared?

2. I can repeat the ques­tion but am I bright enough to ask it?

3. if you ask for some­thing that does­n’t exist do you deserve it on the intel­li­gence of the request?

March 1978