IMG 4224

EVI VINGER­LING & KAT­JA MATER : Light on things 

Het lief­st had ik mijn schoe­nen uit­getrokken en was op kousen­voeten verderge­gaan, om de fragiele sfeer niet te ver­storen. In land­huis Oud Amelisweerd hangt de dood sub­tiel in de atmos­feer, zon­der dat het ergens hardop wordt genoemd. Kat­ja Mater gebruik­te kamers als een cam­era obscu­ra en zo hangt het bos als een schaduw in de ruimte. Plots gaat een oud­er­wetse pro­jec­tor rate­lend aan, het bos verd­wi­jnt en ik zie pagina’s uit boeken voor­bi­jtrekken, for my moth­er, for my sis­ter en dan gevol­gd door vele andere namen. Als herin­ner­ing, een hom­mage. Een rouwdag­boek. Elders komen pagina’s met foto’s en beschri­jvin­gen van wolken voor­bij. Het ver­ganke­lijke, voor­bi­jtrekkende, oplossende. Het is hier over­al aanwezig.Op een achter­grond van een behang met vogelt­jes hangt een schilder­ij van Evi Vinger­ling. In groene streken ver­schi­j­nen frag­men­tarische bladeren van een plant.Het bos is over­al, ron­dom, op de werken, buiten door de ramen, vluchtig in de kamers. De natu­ur is de grote troost­er voor ieder met ver­dri­et. Alsof de natu­ur z’n han­den naar je uit­strekt en zegt, je bent een van ons, kom maar.Op bankjes liggen dicht­bun­dels. Gedicht­en op de muren. All those walks by the riv­er, all those goodbyes.Ik zie een portret met als titel Ruchama, dat kan niet anders dan een herin­ner­ing aan Ruchama Noor­da zijn, de vorig jaar jong overleden para-con­ceptuele kun­ste­naar. Maar ik herken haar niet.Ik mailde Evi en dit schreef ze terug: Het portret maak­te ik vorig jaar omdat ze op mijn ate­lier was en zij haar ver­dri­et uit­sprak over dit bestaan, zij vroeg zich af waarom we al deze wijsheid verza­me­len als je toch werd weggedaan als een prop­je papier.’Ruchama had veel pijn om dit lev­en nu al te moeten verlaten.Evi: Ik dacht miss­chien haar een beet­je te kun­nen bewaren op deze manier. Ik heb Ruchama uit ver­schil­lende tij­den geschilderd door elka­ar om er een soort van icoon van te maken.’Lieve Ruchama, niets prop­je papi­er, we koesteren je werk, je the­o­rie en onze dier­bare herinneringen.Verdriet, lev­en en dood en ver­ganke­lijkheid gol­ven door alle ruimten heen. Ruchama je bent bij ons.

Land­huis Oud Amelisweerd